در واقع اولین لباس کار ست ورک ساخته شده شلوار جین با آویز بودند. لوی اشتراوس، مخترع شلوار جین در ابتدا قصد داشت از آن به عنوان لباس محافظ استفاده شود. آنها قرار بود یک جور لباس بلند تا کمر باشند.
لباس‌های کار باید تماماً تا سال 1900 برای قسمت بالایی خود صبر می‌کردند.
هری دیوید لی با اتصال شلوار و پیراهن این نوع لباس‌ها را خلق کرد. او همچنین تسمه هایی را که روی شانه ها می رفت برای حمایت از لباس اضافه کرد.
در حالی که آنها برای مردان طراحی شده بودند، اما به عنوان روپوش برای زنان و حتی بچه ها نیز استفاده می شدند.
با گذشت زمان، استفاده همه جانبه از لباس‌های سرپوش‌ها رشد کرد و اکنون در بسیاری از صنایع وجود دارد.
اهداف مختلف لباس‌ها منجر به طرح‌های کلی متفاوت و انواع مختلف لباس‌ها شد. رایج ترین نوع روپوش، روپوش است. تفاوت در چیست؟
برخی خواهند گفت که تفاوت فقط به زبان منطقه ای مربوط می شود. «کلاس» عمدتاً یک کلمه آمریکایی است، در حالی که در بریتانیا، استرالیا و نیوزلند، کلمه ای که برای همان لباس استفاده می شود «کلاس» است. کلمه دیگری که برای “کلیف” استفاده می شود “دنگری” است.
تعریف دیگری از روپوش چیست و روپوش چیست. برخی از افراد فکر می کنند که لباس های داخلی شامل شلوارهای متصل، پیش بند و بند روی شانه یا آویز است.
از طرفی کت و شلوار کار شامل یک پیراهن آستین دار نیز می شود. کت و شلوار را گاهی اوقات به عنوان بویلر نیز می گویند. با این حال، در نیوزلند، می‌توانید انتظار داشته باشید که کلمات “پوشش” و “پوشش” به جای یکدیگر استفاده شوند.
بنابراین، شما با استفاده از روپوش و روپوش برای یک نوع لباس ایمن هستید، اما باید مشخص کنید که آیا به لباس هایی که آستین دارند یا خیر، برای هر موردی نیاز دارید یا خیر.
